Вториот состанок

Сега веќе немаше срам. Немаше што да размислувам за тоа што тој ќе помисли. Сега само се препуштив на она што сакаше да ми го подари.

И вториот пат беше во паркот, но клупата веќе стана тесна и веќе не ми се играше таму. Овој пат симпатично место за седење и разменување емоции стана тревата. Бакнежите ми беа нормални, прифатливи, убави, и сама ги барав. Веќе не постоеше она првично гадење па само уживав во неговиот голем лигав јазик додека се протнува во мојата уста и ја истражува внатрешноста на усната шуплина. Сега и јас сакав да учествувам активно. Тоа и го правев. Го допирав неговиот со мојот јазик, го лижев и шмукав сласно. Неговата рака на моите цициња е сега добредојдена и може слободно да продолжи онаму каде што предходниот ден застана.

Аххх, гмечи ги и не ми давај да дишам...

Изненадување беше што не запре на нив, туку продолжи и понатаму. Седевме еден спроти друг, повторно, слично како на клупата па имавме целосен пристап еден до друг. Почувствував како неговата рака се спушта надолу по мојот стомак. Не можев да гледам, едно поради тоа што беше темница, а друго што тој непрестано ме бакнуваше и не ми даваше да ја тргнам главата. Набрзо прстите му се завлекоа во моите гаќички и сопреа на моето меѓуножје. По само неколку моменти веќе силно, и истражувачки неговата дланка играше по мојот влажен отвор. Не се бунев воопшто, баш убаво ми дојде масажата. Само стоев така, со раширени нозе, се бакнував и воздивнував под неговите допири.

Блиска средба

Се запознавме во град. Не застанаа на улица додека се шетавме со другарка ми. Не ни беше нас двете баш јасно, ама ни беше интересно. Ние имавме по 15 години, а тие по 19. Беа четворица и им беше многу досадно штом си дозволија да се запознаваат со девојчиња на тој начин.

Јас му бев интересна на Тони, а другарка ми на еден од нив, на кого ни името не му го паметам. Не е ни битно, им дадовме телефонски броеви. Ни се јавија... нормално... и не поканија да излеземе заедно наредниот ден. Кое лудило!!! Тие сакаат со нас да излезат... Тие ни се додворуваат. Ааааххх...

Рандеву-то се случи во парк! Тогаш, според мене, забавно место, денес патетично и смешно за прв состанок. Седевме на една клупа јас и Тони, а другарка ми, со нејзиниот, на тревата, до едно дрво недалеку од нас. Знаете како се седи на клупа со тип, нели? Еден кон друг со лицата, нозете широко раширени, за да бидете едно до друго што поблиску. Тогаш го добив првиот вистински бакнеж. French kiss, како на филм.... Бљааааааааааак, ми се згади. Не беше воопшто романтично. Толкав јазик, ми се чини ми ја наполни целата уста. Лигаво страно тело во мојата уста. Одвратно. Како можеше цел да ми го напика? Грозно.

Не му кажав дека ми е одвратно, мижев и се преправав дека уживам.

Ми е гајле... Ќе се навикнам... - Си мислев

И во право бев. Со секој следен обид беше се поприфатливо. Почнав да го прифаќам полека и да го допирам своеволно неговиот со мојот јазик. Си игравме полжави :) Колку слатко за едно мало неразвиено суштество од 15 години. Се учев да се лапам. Невешто го правев тоа уште неколку години натаму, но за се има прв пат и за се има почеток и никој не се родил учен. Нели?

Уште тогаш беше јасно дека лесно се препуштам. Не играв hard to get игри. Знам зошто додека се лапавме, посака да ме погали по цицињата на голо и јас му дозволив. Ах, ах, ах.. Ми се допадна да имам туѓа рака на нив. Мојата била, шетала по нив, ама е моја, и не е многу возбудливо. А туѓа е нешто сосема друго. Отвора нови можности, нови начини на уживање во допири.

Не е лошо за прв пат :)